vildanergil
Yeni Üyemiz
Merhaba..
Çok sevdiğim ve beslediğim tüm kuşlarım arasında özel bir yeri olan bir muhabbetim var, çok klasik ama adı boncuk.
2011 Mayısta tam 11 yaşında olacak.
Kanat tüyleri çıkmadan önceden beri elimde büyüyen bir yavru ve tam anlamı ile mükemmel konuşuyor. Mini mini bir kuş şarkısını öğretmiştim, cik cik cik ötsün diye kısmına kadar söylüyor, ya da söylüyordu.
Şimdi ceresi bir erkek olmasına rağmen bir dişi gibi kahverengileşmeye başladı. Bu bir hormon bozukluğu ancak şuan için tüm vitamin mineralleri optimum miktarda aldığı halde bunu değiştiremiyorum...
Bildiği cümleleri yavaş yavaş unutuyor...
Uçması oldukça zorlaştı...
Hiç ısırmayan kuşum çok acıtmasa da ısırmaya başladı...
Eskisinden çok daha durgun...
Ayakları ve parmakları kalınlaşmaya başladı... Saf vazelinle pullanmayı yumuşattık, rengi şimdi eskisi gibi yine mavi ayaklarının, ama eskisi kadar sağlam kavramıyor...
Hiç kafesinden çıkmıyormuş (annem bakıyor bir süredir ben şehir dışında olduğumdan) beni görünce, uzun zamandan beri ilk defa kendi kendine dışarı çıkmış... Kendini zorlayıp koluma kadar uçtu... Duygularını daha nasıl gösterebilir ki...
Boğazım düğümleniyor...
Çok sevdiğim ve beslediğim tüm kuşlarım arasında özel bir yeri olan bir muhabbetim var, çok klasik ama adı boncuk.
2011 Mayısta tam 11 yaşında olacak.
Kanat tüyleri çıkmadan önceden beri elimde büyüyen bir yavru ve tam anlamı ile mükemmel konuşuyor. Mini mini bir kuş şarkısını öğretmiştim, cik cik cik ötsün diye kısmına kadar söylüyor, ya da söylüyordu.
Şimdi ceresi bir erkek olmasına rağmen bir dişi gibi kahverengileşmeye başladı. Bu bir hormon bozukluğu ancak şuan için tüm vitamin mineralleri optimum miktarda aldığı halde bunu değiştiremiyorum...
Bildiği cümleleri yavaş yavaş unutuyor...
Uçması oldukça zorlaştı...
Hiç ısırmayan kuşum çok acıtmasa da ısırmaya başladı...
Eskisinden çok daha durgun...
Ayakları ve parmakları kalınlaşmaya başladı... Saf vazelinle pullanmayı yumuşattık, rengi şimdi eskisi gibi yine mavi ayaklarının, ama eskisi kadar sağlam kavramıyor...
Hiç kafesinden çıkmıyormuş (annem bakıyor bir süredir ben şehir dışında olduğumdan) beni görünce, uzun zamandan beri ilk defa kendi kendine dışarı çıkmış... Kendini zorlayıp koluma kadar uçtu... Duygularını daha nasıl gösterebilir ki...
Boğazım düğümleniyor...